Choć jest to proste, czynność pojedynczego zakupu ilustruje podstawowe elementy rozwiązania opartego na agentach. Celem wielu dzisiejszych badań jest jednak ukierunkowanie na rozwiązanie działań wewnątrz- lub międzybiznesowych, które są znacznie bardziej złożone. W szczególności agent ma znacznie większą potrzebę dostosowania swojego zachowania, często w ramach jednego zadania, aw wielu przypadkach zaangażowanych jest kilku agentów. Większość z tych prac jest nadal wysoce eksperymentalna i została przetestowana tylko w łagodnych środowiskach: nikt nie wydaje się być gotowy na postawienie swojego agenta przeciwko innym w prawdziwie wojowniczych negocjacjach handlowych. Konstruując ramy agenta negocjacyjnego, ponownie należy jasno określić cele i strategie. Zwykle mają znacznie wyższy „wymiar”, ponieważ optymalne rozwiązanie należy znaleźć, manipulując wartościami wielu zmiennych w wielu agentach. Dla każdego agenta staramy się zdefiniować funkcję kosztową. Może to być kompromis między terminem ukończenia, ceną, stanem magazynowym itp. Faza negocjacji polega na tym, że każdy z tych agentów stara się osiągnąć wynik, który obniży koszty do satysfakcjonującego poziomu pod względem założonych celów. Zauważ, że rozwiązanie jest poszukiwane na satysfakcjonującym, a nie minimalizującym funkcję kosztu. Matematyka i wynikające z niej obliczenia mogą być wymagające; często problem musi być posegmentowany, sparametryzowany i rozwiązywany dla lokalnych optimów, a nie globalnych [134]. (Niekoniecznie musi to być wadą: algorytmy stojące za zoptymalizowanymi, niesparametryzowanymi rozwiązaniami mogą być trudniejsze do rozszyfrowania dla agentów konkurencji. Jak dotąd niewiele pracy włożono w ten kryminalistyczny aspekt negocjacji agentów.) Cały obszar projektowanie agentów jest obecnie bardzo aktywnym obszarem badań (w przeciwieństwie do wdrożeń), obejmującym zagadnienia sprawnego wdrażania w heterogenicznych środowiskach rozproszonych oraz projektowania strategii negocjacyjnych.