W 1994 r. szereg podmiotów przemysłowych postanowiło stworzyć organizację non-profit „w celu promowania sukcesu interaktywnych cyfrowych aplikacji i usług audiowizualnych poprzez rozpowszechnianie specyfikacji otwartych interfejsów i protokołów, które maksymalizują interoperacyjność, nie tylko we wszystkich granice geograficzne, ale także różnorodne zastosowania, usługi i branże”. Ta organizacja, Digital Audio-visual Council, DAVIC, ma obecnie około 160 członków firmy w prawie 30 krajach. Członkostwo obejmuje producentów sprzętu komputerowego, elektroniki użytkowej i telekomunikacyjnej, dostawców usług oraz organizacje rządowe i badawcze. DAVIC głosi „wizję świata audiowizualnego, w którym producenci treści multimedialnych mogą dotrzeć do jak najszerszego grona odbiorców, w którym użytkownicy są chronieni przed starzeniem się i mają bezproblemowy dostęp do informacji i komunikacji, przewoźnicy mogą oferować efektywny transport, a producenci mogą zapewnić sprzęt i oprogramowanie wspierające nieograniczoną produkcję, przepływ i wykorzystanie informacji.” DAVIC jest mocno ukierunkowany na standardy dla telewizji masowych, a nie dla komputerów domowych. Znajduje to odzwierciedlenie w jej członkostwie i podejściu. DAVIC był bardzo aktywny w debacie o standardach i był dość zdecydowany w wyborze ograniczonego zestawu z dużego koszyka możliwości. Niektóre przykłady przedstawiono w tabeli
Funkcjonalność: wybrany standard
Kodowanie wideo: MPEG-2
Dźwięk wysokiej jakości Dolby : AC-3
Interfejs programowania aplikacji Set-top (API): MHEG, JAVA
Maksymalna liczba linii dla telewizorów o dużej gęstości na komputerze: 1080
API bezpieczeństwa: wspólny interfejs DVB