Architektura systemów e-biznesu
Wychodząc poza tworzenie prostego sklepu internetowego, wymagana jest kulturowa zmiana od rozwiązania punktowego do kompleksowej integracji. Ta integracja jest złożona i działa w ramach heterogenicznej gamy sprzętowych i programowych platform przetwarzania rozproszonego i komunikacji. Musimy również zastanowić się, jak zintegrować aplikacje on-line, które obejmują zautomatyzowane procesy, interakcję człowiek-maszyna oraz wspomaganą komputerowo współpracę między ludźmi. Coraz częściej standardowe usługi komunikacyjne są świadczone przez protokoły internetowe TCP/IP, uzupełnione o procesy bezpieczeństwa, które pozwalają na budowę wirtualnych sieci prywatnych, intranetów i ekstranetów. Dominującą architekturą komputerową jest n-warstwowa klient-serwer, z komponentami zorientowanymi obiektowo, czego przykładem są CORBA, DCOM i JavaRMI, które pozwalają nam wywoływać procesy bez konieczności dokładnej wiedzy, w którym miejscu rozproszonego środowiska będą one działać. Operacje na danych o krytycznym znaczeniu działają w rozproszonym modelu przetwarzania transakcji. Ludzie, jako część rozproszonych zespołów, osiągają pewien poziom empatii za pomocą multimedialnych narzędzi konferencyjnych, choć dziś odnoszą one tylko częściowy sukces. Działania w przedsiębiorstwach są wspierane przez zarządzaną dokumentację, która zawiera heterogeniczną zawartość, kontrolowaną wersję i synchronizowaną na wielu platformach. Coraz częściej również na tę architekturę wpływa rozwój Internetu, szczególnie w odniesieniu do tego, ile należy przechowywać, a ile po prostu „wskazywać”. Zautomatyzowane procesy przepływu pracy, które usuwają wiele ręcznych ponownego wprowadzania kluczy i planowanie zadań, są opisane. Podkreślono centralną rolę katalogów rozległych.