https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Kiedy po raz pierwszy usłyszeli diagnozę wysokofunkcjonującego autyzmu lub zespołu Aspergera, rodzice doświadczają szerokiego spektrum reakcji: z jednej skrajności szoku, żalu lub zaprzeczenia do drugiej skrajności ulgi, a nawet szczęścia. Częściej występuje mieszanina uczuć negatywnych i pozytywnych. Wielu rodziców od dawna wiedziało, że z ich dzieckiem dzieje się coś innego i aktywnie szukało wyjaśnienia, ale wciąż mają nadzieję, że nic złego się nie dzieje i ich obawy okażą się bezpodstawne. Rodzice martwią się piętnem etykiety, przyszłością oraz zdolnością ich dziecka do samodzielnego życia i bycia szczęśliwym. Zastanawiają się, czy powinni zmienić swoje oczekiwania wobec dziecka, czy też potraktować je inaczej. Ale wraz z diagnozą pojawia się obietnica interwencji i wsparcia. Jeśli schorzenie jest na tyle powszechne, że można je nazwać, być może wiadomo coś na temat tego, jak go leczyć. I muszą być inni ludzie z tą przypadłością! Poznasz innych rodziców, którzy dokładnie wiedzą, przez co przechodzisz i którzy mają świetne pomysły na to, jak żyć z AS-HFA i cieszyć się nią w swojej rodzinie. Zrozumiesz, dlaczego Twoje dziecko robi to, co robi, co go motywuje, co go łaskocze, co jest dla niego trudne i dlaczego. Wraz z diagnozą pojawia się umiejętność dzielenia się swoją perspektywą i patrzenia na świat oczami swojego wyjątkowego dziecka. Dwie matki dzielą się teraz swoimi historiami:
„Minął tydzień po trzecich urodzinach Charliego, a ja zebrałam naszą dalszą rodzinę na werandzie za domem, aby usłyszeć bezpośrednio od neurologa diagnozę i rokowania dla niego. Jestem wyczerpana bieganiem do różnych specjalistów i bibliotek w poszukiwaniu odpowiedzi lub wskazówek na temat zachowania Charliego i wyjaśnianiu naszej rodzinie, że jego problemy nie są związane tylko z mową i po prostu z nich nie wyrośnie. Mam dość bycia osobą udzielającą odpowiedzi i podważającą moje założenia przez troskliwych członków rodziny, którzy widują Charliego tylko od czasu do czasu lub którzy mają więcej anegdot na temat rozwoju dziecka niż faktów. Chcę, żeby usłyszeli to bezpośrednio od lekarza uznanego w całym kraju. Może teraz, mając tę samą bazę informacji, my wszyscy mogą zacząć współpracować, aby zapewnić Charliemu pomoc, której potrzebuje, i przestać się kłócić o to, o co chodzi. Lekarz jest gotowy do rozpoczęcia. Mówi: „Charlie ma zespół Aspergera” i kontynuuje informacje na temat tego zaburzenia oraz tego, czego możemy się spodziewać w przyszłości. Ale mam przestać słuchać. Chociaż szukałem tej odpowiedzi dla roku moje serce jest tak całkowicie przytłoczone żalem z powodu bólu, że obawiam się, że Charlie będzie musiał stawić czoła przez całe życie i większym strachem, że mnie nie będzie. tyle mogę mu pomóc, że już więcej nie słyszę”. „Timmy skończył 7 lat w dniu, w którym zdiagnozowano u nas autyzm wysokofunkcjonujący. Wreszcie wyczerpujące poszukiwania mające na celu odkrycie, co uczyniło naszego syna tak wyjątkowym – tak wyjątkowym – dobiegły końca. Ogarnęło nas uczucie ulgi. W końcu mieliśmy odpowiedź, która nadała cel i kierunek naszej długiej podróży. Teraz moglibyśmy skupić wszystkie nasze wysiłki na zdobyciu wiedzy na temat autyzmu. Teraz nasi lekarze i terapeuci mieliby wspólny cel. Podróżowaliśmy daleko, ale nasza podróż tak naprawdę dopiero się zaczęła. Poczuliśmy się niemal radośni. Lekarz myślał, że zwariowaliśmy.”