Pomimo ostrzeżeń podanych powyżej, nie ma wątpliwości, że internetowy handel EDI szybko stanie się wszechobecny w całej społeczności handlowej. Jak już powiedzieliśmy, usługi TCP/IP i Internet zapewnią znacznie łatwiejsze środowisko transmisji dla transakcji międzyfirmowych. Widzieliśmy, jak oprogramowanie pośredniczące oparte na komponentach pozwala nam łączyć klientów i serwery w wielowarstwowe architektury dowolnie złożonych procesów. Interoperacyjność baz danych w Internecie stała się rzeczywistością. Co z jednostkami danych i modelami biznesowymi, które je napędzają? Co musimy zrobić, aby znacznie łatwiej osiągnąć interoperacyjność międzybranżową? Na rysunku podajemy bardzo stylizowaną i uproszczoną fakturę, która może przechodzić między dwiema firmami.
Aby mógł on zostać przetworzony automatycznie, należy stworzyć i narzucić pewne specyfikacje i ograniczenia. Po pierwsze, dokładnie tak jak w przykładzie księgowym, musimy zdefiniować różne elementy składające się na tę transakcję. Musimy zarezerwować zestaw nazw odpowiadający różnym częściom formularza: „faktura”, „od” (który prawdopodobnie jest obiektem zwanym „dostawca”) itp. Muszą one zostać umieszczone w internetowej bibliotece dozwolonych terminów i terminologii. Prawdopodobnie musimy zdefiniować i rozgraniczyć cały zestaw elementów, które są wymagane do wystawienia prawidłowo sformułowanej faktury – w podanym przykładzie można się spierać, że nie ma wątpliwości, czy cena odnosi się do kosztu jednostkowego lub koszt dwóch sztuk. Musimy również ustawić ograniczenia dotyczące używanych zestawów znaków, dozwolonej liczby znaków, być może symboli specjalnych, takich jak £ lub $ i tak dalej. Jeszcze jedno: faktura jest podpisana podpisem cyfrowym, który prawdopodobnie zawiera dane uwierzytelniające firmy wystawiającej oraz funkcję skrót, która zapewnia, że dane nie zostały naruszone. Oprócz określenia wszystkich wcześniej wspomnianych ograniczeń, musi istnieć jakiś sposób na opisanie, w jaki sposób ta sygnatura ma być wyprowadzona i sprawdzona. Podsumowując, nasz proces EDI musi:
† Jeżeli transakcja dotyczy ludzi, upewnij się, że można ją zaprezentować na wszystkich prawdopodobnych platformach prezentacyjnych.
† W przestrzeni wspólnej dla wszystkich zaangażowanych stron zdefiniuj terminologię transakcji.
† Ustaw limity wartości, które może mieć każdy z terminów.
† Prawdopodobnie sprawdź ich zgodność, on-line, w czasie rzeczywistym i uruchom procedurę obsługi wyjątków, aby rozwiązać wszelkie problemy.
† Zdefiniuj i wykonaj procedury w celu zakończenia innych aspektów transakcji.
Musimy więc przesyłać dane między stronami zaangażowanymi w transakcję, wraz ze standardowymi szablonami, które kontrolują jej integralność, prezentację i które mogą aktywować wymagane procesy.