Ostatnio odnotowano znaczący sukces w praktycznym pomiarze wzoru żył na powierzchni tęczówki lub siatkówki i wykorzystaniu ich jako unikalnego „odcisku oka” dla poszczególnych osób. Rzeczywiście, skanowanie oczu jest jednym z liderów w dążeniu do niezawodnej, nieinwazyjnej biometrii. Użytkownik po prostu patrzy na kamerę telewizyjną, a obraz jest uchwycony i przetwarzany na stacji roboczej o średnim zasięgu, kosztującej kilka tysięcy funtów. Technika ta ma oczywiste zalety odcisków palców – bardzo wysoki współczynnik F – a także jest bezkontaktowa i zapewnia lepszą jakość obrazu. Jeden system cytuje zapisany wzorzec 256 bajtów i „stopę błędów krzyżowych” (to znaczy, gdy fałszywe akceptacje są równe fałszywym odrzuceniom) lepszym niż 1 na 130 000