Jedną z najdzikszych dzikich kart w eCommerce jest rola terminala mobilnego. Na przykład wzrost liczby telefonów komórkowych naprawdę kwestionuje twierdzenie, że Internet jest niekwestionowanym orędownikiem wzrostu wykładniczego
Chociaż głównym zastosowaniem telefonii komórkowej jest komunikacja głosowa, ustanowienie usługi krótkich wiadomości i standardu GPRS (oba omówimy dalej w części 1, Technologie sieci sprzedaży detalicznej) pokazują, że istnieje duże zapotrzebowanie na wiadomości mobilne i przeglądanie stron internetowych. usługi. Kolejny etap ewolucji tych usług on-line znajduje się w punkcie rozwidlenia
Wzrost mocy terminala i wydajności sieci może oznaczać, że zakupy stają się bogatsze pod względem zdolności do uwodzenia żywymi, wysokiej jakości obrazami. Alternatywnie, może być więcej korzyści z zapewnienia nieulepszonej jakości mediów (być może nawet niskiej jakości w porównaniu z tym, co jest obecnie dostępne w sieciach stacjonarnych), ale dostępnych wszędzie i w ruchu. Oba kierunki pokazane na rysunku są obecnie realizowane, a przyszły rozwój prawdopodobnie będzie szybki. Dla e-biznesu ważne jest, aby odpowiednio pozycjonować swoje oferty w odniesieniu do obu z nich: czy firma chce handlować wyłącznie jako usługa przewodowa lub na żywo, zapewniać dostęp do tych metod oddzielnie, czy też rozważa zintegrowanie obu? Rzeczywiście, jakie są różnice między tymi dwiema alternatywami, pod względem biznesowym i technicznym? Patrząc najpierw na aspekty biznesowe, widzimy, że mobilność ma pewne istotne cechy:
† Użytkownik znajduje się z dala od swojego zwykłego miejsca zamieszkania lub biura: zakładamy, że użytkownik ma własny terminal i po prostu chce wykonywać normalne czynności on-line, z wyjątkiem przypadków zdalnych. W tym przypadku istotną kwestią jest nieznajomość otoczenia i związany z tym brak wsparcia w razie jakichkolwiek problemów. Wymagane jest nieskomplikowane i bezwarunkowe „plug-and-play”, od końca do końca od terminala użytkownika przez transmisję do serwera.
† Użytkownik jest naprawdę mobilny, na przykład w samochodzie, samolocie lub tymczasowo nieruchomo, ale bez dostępu do stałych źródeł zasilania lub połączeń danych: użytkownicy mogą być przygotowani na poświęcenie funkcjonalności na rzecz przenośności terminala, dłuższej żywotności baterii lub niezawodności połączenia.
† Mobilność ma specyficzny geograficzny element: użytkownicy mogą chcieć mieć jednokierunkową lub interaktywną komunikację z jakąś lokalną usługą – zarezerwować pokój w hotelu, odwiedzić restaurację, skontaktować się z lokalnym warsztatem i tak dalej.
† We wszystkich przypadkach istnieje dorozumiany wymóg, aby aplikacje działały bez nadzoru, być może, gdy terminal nie jest podłączony do sieci, być może w celu oszczędzania baterii, być może dlatego, że jest tymczasowo poza zasięgiem komunikacji, wyłączony zgodnie z przepisami (np. samolot w locie) i tak dalej. Po nawiązaniu ponownego połączenia najlepiej byłoby, aby aplikacja została przywrócona bez problemów.
† Użytkownik będzie wymagał „proaktywnej” relacji z terminalem: w biurze zwykle jesteśmy gotowi zaakceptować, że nasz e-mail staje się dostępny dopiero po zalogowaniu; nie akceptujemy tego z naszych telefonów. Ci ostatni generalnie mają prawo w każdej chwili przerwać naszą rutynę. (Możemy zastosować podsłuchiwanie połączeń przez głośnik na automatycznej sekretarce, ale nadal akceptujemy to przerwanie.) Ta konwencja pozwala nam obsługiwać pilne sprawy z odległych stron. Ta sama funkcjonalność jest prawdopodobnie potrzebna w terminalu mobilnym.
To tylko niektóre z możliwych powodów, dla których może być wymagana konkretna oferta mobilna. Jedna ogólna zasada wydaje się pojawiać we wszystkich przypadkach: jeśli musi istnieć kompromis między uwodzicielskimi multimediami a wygodą przenośnego i niezawodnego terminala, niech tak będzie. Ta tolerancja jest raczej szczęśliwa, ponieważ przy obecnym stanie techniki wydaje się to być konieczne. Pierwszy problem dotyczy konstrukcji terminala mobilnego: aby był wystarczająco lekki, musi istnieć poważne ograniczenie rozmiaru jego baterii, a co za tym idzie, wydajności energochłonnych komponentów, takich jak ekran i pamięć dyskowa . Porównaj, na przykład, szczytowe wymagania telefonu GSM o mocy 1 W z przenośnym komputerem o mocy 15–20 W. Należy również dodać, że technologie układów scalonych („układ silikonowy”) zaprojektowane dla małej mocy nieuchronnie działają przy niższych prędkości. Oczekiwanie, że aplikacje będą działać z taką samą szybkością, jak w przypadku urządzeń z najwyższej półki, jest nierealistyczne.
Modele komputerów PC. Co więcej, przenośność wyznacza wyższe standardy wytrzymałości niż te, które są wymagane w przypadku komputerów stacjonarnych: konstrukcja obudowy musi być mocniejsza, a sposób łączenia ze sobą różnych części składowych musi być bardziej odporny na wibracje. Komputery PC są składane z wielu płytek drukowanych, do których przylutowane są poszczególne elementy elektroniczne, a następnie płytki są wpychane do portów połączeniowych, które przenoszą okablowanie między płytami. Normalny zakres wibracji, jakim poddawane jest urządzenie przenośne, jest często wystarczający, aby spowodować wyrwanie tych kart ze złączy. Tak więc przenośne urządzenia generalnie unikają kart wtykowych i wybierają bardziej zintegrowaną konstrukcję. Drukowane karty przewodowe są sztywno przymocowane do obudowy, a okablowanie łączące jest albo przylutowane do karty, albo połączone za pomocą lekkich złączy z siłami wkładania, które są bardzo duże w porównaniu z jakąkolwiek siłą bezwładności, która może być generowana przez wibracje. Dodatkowym bonusem z tego podejścia jest obniżony koszt produkcji; odpowiadającą jej wadą jest to, że żadne wolne gniazda na karty nie są pozostawione do przyszłego rozszerzenia funkcjonalności poprzez dodanie nowej płytki drukowanej, jak to zwykle ma miejsce w przypadku komputerów PC. Kolejną konsekwencją ograniczeń nałożonych na sprzęt przez ograniczoną moc, przestrzeń i niezawodność jest efekt domina, jaki ma to w oprogramowaniu. Większość systemów operacyjnych oraz uruchamianych na nich języków i skryptów została opracowana przy założeniu co najmniej minimalnej wydajności i rozmiaru pamięci dzisiejszych komputerów. Duża część kodu jest przeznaczona do wymiany między dyskiem twardym a pamięcią RAM. Większość urządzeń mobilnych nie będzie posiadała tego pierwszego i ma poważne ograniczenia dotyczące rozmiaru drugiego.
Wykonanie kodu może wymagać, aby zestawy instrukcji oprogramowania układowego i procedury były trwale „wypalone” w pamięci tylko do odczytu (ROM). Do tworzenia kodu wymagane są również specjalne środowiska. Urządzenie docelowe będzie emulowane na innej maszynie programistycznej o większej funkcjonalności, ale zdolnej do testowania kodu, aby upewnić się, że będzie działać w sposób zadowalający na urządzeniu docelowym. Takie podejście jest dość standardową praktyką dla inżynierów zajmujących się tworzeniem tak zwanych systemów wbudowanych, ale może być raczej nieznajomym gruntem dla tradycyjnych programistów systemów. Dobry opis tego, co jest zaangażowane w projektowanie dla takich systemów, szczególnie w przypadku
Javy, ale także ogólnego znaczenia. W związku z tym rozsądne jest uznanie, że większość terminali mobilnych jest podobna do produktów konsumenckich pod względem konstrukcji, ceny i elastyczności, a nie komputerów. Oprócz tego technicznego podobieństwa telefony komórkowe mają również tendencję do podzielania tradycji marketingowych produktów konsumenckich: wysoka niezawodność bez proaktywnej konserwacji i stosunkowo niska częstotliwość wydawania nowych wersji, ponownie bardzo odmienna od rynku komputerów PC. W walce o de facto standard interfejsu użytkownika jest bardzo intrygująca kwestia. Jest trzech głównych konkurentów, wywodzących się z domeny telefonu komórkowego, osobistego organizera i komputera PC
Jeśli systemy mobilne są postrzegane jako rozszerzenie komputerów osobistych, to Microsoft jest liderem w branży, z Windows CE jako proponowanym rozwiązaniem dla programowalnych urządzeń konsumenckich. We wspólnym przedsięwzięciu z Qualcomm, oferują integrację Windows CE z Microsoft BackOffice i Microsoft Commercial Internet System, MCIS, i jest to stosowane przez niektórych głównych amerykańskich dostawców usług telefonii komórkowej. Chociaż przytaczane są niektóre przykłady osobistego użytku klienta, na przykład Radiant Systems oferuje kiosk z ekranem dotykowym, którego klienci mogą używać do składania zamówień w restauracji, podejście Microsoftu jest silnie ukierunkowane na biznesowe i „profesjonalne” korzystanie z urządzeń przenośnych, które widzi. jako rozszerzenie podstawowego rynku IT dla biznesu w sieci. Charakteryzuje terminal mobilny jako formę zminiaturyzowanego komputera PC, albo laptopa, który ma większość funkcji komputerów stacjonarnych, albo komputera przenośnego lub kieszonkowego, który obsługuje szybki dostęp do osobistych dzienników i informacji o harmonogramach, e-mail lub sporządzanie notatek, poświęcając natychmiastowość pełnej funkcjonalności systemów biurowych. Windows CE twierdzi, że zapewnia podzbiór Microsoft Win32 API (interfejs programowania aplikacji) z systemu operacyjnego Windows NT, powszechnie używanego w aplikacjach biznesowych. Wprowadzenie Windows CE do czystego podzbioru oznaczałoby, że zapewnienie zgodności z NT powinno być łatwe, po prostu odgradzanie lub dostarczanie dostosowanych alternatyw dla funkcjonalności, która nie jest możliwa w przypadku bardziej ograniczonej powierzchni terminala mobilnego. Deweloperzy mogą również używać tych samych narzędzi programistycznych do tworzenia aplikacji Windows CE. Powinno to ułatwić i przyspieszyć rozwój firm, ponieważ mogą one korzystać z istniejącego personelu przeszkolonego w zakresie oprogramowania Windows lub kupować go z powszechnie dostępnej bazy umiejętności. Oprogramowanie działa poprzez cienką warstwę kodu znajdującego się między sprzętem a jądrem systemu operacyjnego. Ta warstwa umożliwia dostosowanie do określonych urządzeń sprzętowych. Biorąc pod uwagę, że terminale mają być w pełni zintegrowane z procesem biurowym, pożądane jest również zapewnienie synchronizacji między danymi przechowywanymi w więcej niż jednym systemie. Windows CE umożliwia zarządzanie kalendarzami, kontaktami, e-mailami itp. i tworzenie ich kopii zapasowych z terminala na głównym komputerze stacjonarnym. Charakterystyka techniczna Windows CE obejmuje rozpoznanie zapotrzebowania na system czasu rzeczywistego, który obejmuje sprzęt, system operacyjny i aplikacje. W szczególności twierdzi się, że system operacyjny musi być wielowątkowy i wywłaszczający, obsługiwać priorytet wątków (w przeciwieństwie do innego oprogramowania Windows, priorytety przerwań CE są zasadniczo stałe), system dziedziczenia priorytetów i przewidywalnej synchronizacji wątków. Co ważne, informacje o wydajności w czasie rzeczywistym (maksymalne maskowanie przerwań itp.) powinny być wyraźnie dostępne dla programistów. Jak można oczekiwać od firmy Microsoft, dokumentacja techniczna i sprzedażowa jest obszerna. Przy utrzymaniu dotychczasowego kierunku Windows CE – „profesjonalnego” użytkownika terminala, wydawałoby się, że jego największa aplikacja eCommerce nie będzie dotyczyła mobilnych sklepów internetowych, których użytkownikami są klienci krajowi. Zamiast tego może to być szybciej przejęte przez mobilny personel sprzedaży i konserwacji, co omówimy dokładniej w Części 4, Serwis i wsparcie. Jednak na myśl przychodzi pewna liczba aplikacji zakupowych: wspomnieliśmy o kiosku Radiant Systems: jak zauważyliśmy, kioski to zasadniczo wzmocnione komputery PC ze specjalnymi właściwościami interfejsu użytkownika, takimi jak dostęp bez klawiatury za pomocą ekranu dotykowego.
Wydawałoby się, że jest to dokładnie to miejsce, w którym doskonale pasuje Windows CE. Kolejnymi będą inteligentne automaty i terminale transportowo-informacyjne, na przykład na przystankach autobusowych. Kolejnym zastosowaniem mogą być terminale samochodowe: oprócz dostarczania informacji o ruchu i trasie, urządzenia te są postrzegane jako potencjalne narzędzie sprzedaży usług lokalnych. Jesteś głodny? Może doradzić, jakie lokalne restauracje i jak się tam dostać. Trochę czasu do stracenia? Dostępny jest przewodnik po okolicznych atrakcjach. Od wielu lat można uzyskać mapy tras od organizacji motoryzacyjnych. Być może jutro będzie można również wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem online. Z przeciwnego krańca funkcjonalności terminala wywodzi się wiele firm telekomunikacyjnych i organizatorów osobistych, na czele z Ericssonem, Motorolą, Nokią i Phone.com. Deklarują zamiar wprowadzenia treści internetowych i zaawansowanych usług danych do telefonów bezprzewodowych i innych terminali bezprzewodowych poprzez stworzenie globalnego protokołu bezprzewodowego opartego, tam gdzie to możliwe, na istniejących standardach i technologii. Ich rozwiązanie, Wireless Application Protocol (WAP), obejmuje mikroprzeglądarkę zaprojektowaną specjalnie z myślą o ograniczonych możliwościach ekranów i elementów sterujących urządzeń mobilnych. WAP i HTML nie są od razu kompatybilne: strony dla terminala obsługującego WAP muszą być napisane w języku WML (Wireless Mark-up Language), a między zasobami internetowymi a rynkiem telefonii komórkowej wymagane są bramy. WAP nie jest standardem transmisji radiowej; zamiast tego jest to zestaw protokołów warstwowych (w sumie sześć warstw), które znajdują się powyżej poziomu istniejących i powstających standardów transmisji radiowej, a zatem są przeznaczone, przynajmniej w zasadzie, do pracy na wszystkich interfejsach radiowych (rysunek 3.13). Wydawałoby się, że jest to dokładnie to miejsce, w którym doskonale pasuje Windows CE. Kolejnymi będą inteligentne automaty i terminale transportowo-informacyjne, na przykład na przystankach autobusowych. Kolejnym zastosowaniem mogą być terminale samochodowe: oprócz dostarczania informacji o ruchu i trasie, urządzenia te są postrzegane jako potencjalne narzędzie sprzedaży usług lokalnych. Jesteś głodny? Może doradzić, jakie lokalne restauracje i jak się tam dostać. Trochę czasu do stracenia? Dostępny jest przewodnik po okolicznych atrakcjach. Od wielu lat można uzyskać mapy tras od organizacji motoryzacyjnych. Być może jutro będzie można również wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem online. Z przeciwnego krańca funkcjonalności terminala wywodzi się wiele firm telekomunikacyjnych i organizatorów osobistych, na czele z Ericssonem, Motorolą, Nokią i Phone.com. Deklarują zamiar wprowadzenia treści internetowych i zaawansowanych usług danych do telefonów bezprzewodowych i innych terminali bezprzewodowych poprzez stworzenie globalnego protokołu bezprzewodowego opartego, tam gdzie to możliwe, na istniejących standardach i technologii. Ich rozwiązanie, Wireless Application Protocol (WAP), obejmuje mikroprzeglądarkę zaprojektowaną specjalnie z myślą o ograniczonych możliwościach ekranów i elementów sterujących urządzeń mobilnych. WAP i HTML nie są od razu kompatybilne: strony dla terminala obsługującego WAP muszą być napisane w języku WML (Wireless Mark-up Language), a między zasobami internetowymi a rynkiem telefonii komórkowej wymagane są bramy. WAP nie jest standardem transmisji radiowej; zamiast tego jest to zestaw protokołów warstwowych (w sumie sześć warstw), które znajdują się powyżej poziomu istniejących i powstających standardów transmisji radiowej, a zatem są przeznaczone, przynajmniej w zasadzie, do pracy na wszystkich interfejsach radiowych
WAP toleruje ograniczenia przepustowości i długie opóźnienia od końca do końca („opóźnienie”). Nie przewiduje wczesnego zniesienia ograniczeń dotyczących mocy baterii lub rozmiaru/rozdzielczości ekranu. W świetle tych ograniczeń WAP określa lekki protokół sesji, który umożliwia zawieszanie i wznawianie sesji bez konieczności konfigurowania aplikacji od zera.WAP toleruje ograniczenia przepustowości i długie opóźnienia od końca do końca („opóźnienie”). Nie przewiduje wczesnego zniesienia ograniczeń dotyczących mocy baterii lub rozmiaru/rozdzielczości ekranu. W świetle tych ograniczeń WAP określa lekki protokół sesji, który umożliwia zawieszanie i wznawianie sesji bez konieczności konfigurowania aplikacji od zera.
Innym udoskonaleniem, mającym na celu skrócenie czasu transmisji, jest przesyłanie nagłówków HTTP w postaci zwykłego tekstu w postaci binarnej. Wprowadzanie danych będzie również nadal odbywać się za pomocą klawiatury o ograniczonej funkcjonalności, być może bez pełnej obsługi QWERTY. Twierdzi się, że WML opiera się na zasadach XML i pozwala na warstwową strukturę dokumentu, a nie płaską strukturę stron HTML. Podstawową jednostką dokumentów jest „karta”, a usługi są tworzone przez umożliwienie użytkownikom poruszania się tam iz powrotem między kartami. Została stworzona specyfikacja interfejsu użytkownika, która umożliwia prezentację kart użytkownikowi. Zamiast używać pełnego stosu TCP w telefonie, który wymagałby zbyt dużej ilości pamięci, WAP używa protokołu transmisji bezprzewodowej, który zapewnia niezawodną usługę datagramową. Twierdzi się, że środki te zmniejszają standardowe wymagania HTTP/TCP/IP o ponad połowę. Wszystko to oznacza oczywiście, że WAP nie może działać bezpośrednio na standardowym serwerze WWW. Istnieje potrzeba korzystania z proxy bramy, która może tłumaczyć między kodami i protokołami, zapewniać usługi nazw domen (w celu konwersji z adresów URL na adresy IP), opcjonalnie zarządzać usługami subskrypcji oraz obsługiwać dostęp i bezpieczeństwo. (WAP ma również usługę Wireless Transport Layer Security). Chociaż jest opisywana jako usługa bramy, z opcją automatycznego tłumaczenia między standardowymi stronami HTMLWeb, przyjmuje się, że w większości przypadków lepiej jest pisać dokumenty bezpośrednio w WML , jeśli mają być skutecznie wyświetlane na ograniczonym interfejsie terminala. Istnieje również wariant protokołu WAP, Shared Wireless Access Protocol, który ma na celu zapewnienie bezprzewodowego (tj. krótkiego zasięgu) dostępu do sieci dla przenośnych produktów danych, w tym do użytku w domu. (Ale zobacz także Bluetooth, w części 1, Technologie sieciowe w handlu detalicznym). Bezprzewodowe systemy domowe są interesujące, ponieważ koszt okablowania domu do komunikacji może kosztować kilkaset funtów. WAP ma szczególnie na celu uwzględnienie ograniczeń otaczających terminale low-end, z których niektóre wspomnieliśmy wcześniej. To jest szczególnie niepokojące stwierdzenie, że telefony przeznaczone na rynek masowy muszą kosztować poniżej 149 dolarów, ale zauważa, że wielkość rynku (według Nokii miliard abonentów do 2005 r.) będzie wymagać zoptymalizowanych rozwiązań i otrzymywać je. Nie wierzą, że ich terminale będą używane do „surfowania po sieci”: użytkownicy będą mieli określone cele, które chcą osiągnąć, szybko i wszędzie. Jak opisano dalej w części 4, Marketing, WAP oferuje również usługę push, która umożliwia serwerowi powiadamianie klienta terminala o wszelkich wiadomościach. W lipcu 1999 r. Ericsson i Reuters uruchomili jedną z pierwszych aplikacji, której celem było zademonstrowanie użyteczności WAP w dostarczaniu wiadomości z rynku finansowego do telefonów komórkowych najnowszej generacji. Wydaje się to być przykładem tego, gdzie dokładnie można by się spodziewać tej technologii : przesyłane dane na ogół nie wymagają zbytniego uwodzicielskiego elementu multimedialnego, jeśli w ogóle; zamiast tego wymaga dużej ilości informacji i bardzo terminowej dostawy. Chociaż Biała Księga WAP twierdzi, że „do Forum WAP dołączyli operatorzy [telekomunikacji] reprezentujący ponad 100 milionów abonentów na całym świecie”, na rynku pojawiają się pewne wątpliwości dotyczące WAP jako długoterminowego dostawcy kompletnego zestawu aplikacji od podstawowej technologii radiosieci jednak do przeglądarki opartej na ekranie. Podczas gdy WAP jest przyjmowany dość życzliwie, niektórzy uważają, że wymagana jest wyższa funkcjonalność, a nawet pełna kompatybilność z HTML. Możliwe, że WAP pozostanie, ale stanie się niewidoczny pod bogatszym interfejsem użytkownika. W związku z tym jest oczywiście ważne, że w grudniu 1999 r. Microsoft i Ericsson ogłosiły „strategiczne partnerstwo”, w ramach którego utworzą wspólną firmę, która będzie wprowadzać na rynek rozwiązania e-mailowe, oparte na stosie Ericsson WAP działającym w Microsoft Mobile Explorer. Twierdzi się, że ma to na celu umożliwienie dostępu do serwerów obsługujących WAP i HTML, chociaż początkowy nacisk wydaje się być szczególnie ukierunkowany na pocztę elektroniczną. Jednak o ostatecznym wyniku zadecydują względne zalety kompaktowej, taniej, osobistej mobilności w porównaniu z integracją z bardziej zorientowanym na biznes rynkiem HTML/PC. Gdzieś pomiędzy w pełni funkcjonalnym komputerem a znacznie bardziej ograniczonym ręcznym telefonem komórkowym znajduje się domena osobistego organizera/palmtopa. Użytkownicy woleliby mieć przynajmniej dobrą obsługę poczty e-mail i możliwość przeglądania większości stron internetowych. Psion, lider marki dla organizatorów osobistych, jest jednym z założycieli „Symbian”, spółki joint venture z Ericssonem i Nokią (i dzieli się protokołami ustaleń z Motorolą i 3-com). W przeciwieństwie do twórców WAP, Symbian opracował zestaw produktów EPOC, który jest przeznaczony do obsługi standardowego HTML. EPOC jest przeznaczony do dopasowania do oprogramowania i sprzętowych odcisków palców smartfonów i urządzeń typu handheld. Zapewnia oprogramowanie do obsługi wiadomości, przeglądania sieci Web i ogólnego użytku biurowego, łączność z komputerami PC i serwerami, graficzny interfejs użytkownika zoptymalizowany pod kątem telefonów i urządzeń przenośnych oraz zestawy zestawów rozwojowych. Jest on w dużej mierze oparty na funkcjonalności osobistych organizerów Psion, rozszerzonych o możliwość komunikacji bezprzewodowej. EPOC jest w pełni systemem operacyjnym, uruchamianym z pamięci ROM i zdolnym do obsługi harmonogramów, pamięci, zasilania, liczników czasu, plików, różnych urządzeń sterujących we/wy (klawiatury, wskaźnika, ekranu) oraz kart pamięci typu plug-in itp. Obecnie działa tylko na procesorach ARM3, ale planowane są kolejne. Graficzny interfejs użytkownika EPOC nazywa się EIKON. Został specjalnie zaprojektowany, aby pasował do rozmiaru docelowego sprzętu – urządzeń, co nie dziwi, jak w przypadku Organizatorów firmy Psion. Szczególnie interesująca dla aplikacji eCommerce jest aplikacja internetowa, która jest implementowana jako osobny interfejs użytkownika i komponenty. Obecnie obsługuje HTML do wersji 3.2, z obsługą ramek, formularzy, GIF i animowanych apletów GIF, JPEG, JAVA. Zawarty w silniku sieciowym silnik renderujący, który interpretuje tokeny danych do wyświetlania przez część aplikacji specyficzną dla interfejsu użytkownika, umożliwiając w ten sposób elastyczność urządzenia. EPOC jest bogatszy w funkcje prezentacji niż WAP, a dzięki bezpośredniej zgodności z HTML może wykorzystywać istniejące zasoby sieci Web i nie jest niekompatybilny z innymi aplikacjami komputerowymi, takimi jak produkty firmy Microsoft. Symbian jest mocno oparty na platformach sprzętowych konsorcjum, w szczególności organizatora Psion. Jednym z sygnatariuszy memorandum porozumienia z sojuszem Symbian jest jednak Palm Computing, który jest dominującym graczem na rynku komputerów przenośnych z Palm Pilot, który różni się pod względem sprzętu i oprogramowania od Psion. Pilot posiada wiele atrakcyjnych cech, nie tylko bardzo niski pobór mocy, a także posiada szeroką gamę wbudowanych funkcji. Nie jest jasne, jak ważny jest naprawdę Palm, zastanów się nad tym sojuszem i jak ich przyszła strategia dotycząca ich zastrzeżonego systemu operacyjnego ma się do EPOC.
